Św. Jan Kapistran
Św. Jan urodził się 1385 r. w Capistrano, we Włoszech. Za lat młodych poświęcił się zawodowi prawniczemu, był wymownym adwokatem i zdolnym zarządcą. Król mianował go namiestnikiem Perugii. Podczas wojny między Perugią i Rimini, wzięty do niewoli zastanawiał się nad sobą, obrzydził sobie świat, i gdy go puszczono na wolność, prosił o przyjęcie do zakonu św. Franciszka. -Zakonnicy nie dowierzali jego nawróceniu, więc ubrali go za błazna, na koronie papierowej wypisali jego grzechy, i tak kazali mu chodzić po mieście i żegnać się ze światem. Poddał się próbie, i przyjętym został do zakonu. — Wkrótce okazał, że prawdziwie się nawrócił; był pokornym, umartwionym, posługi najniższe spełniał i na modlitwie długie godziny trawił. Mistrzem jego w życiu zakonnym był św. Bernardyn ze Sieny. Obydwaj wnet się zrozumieli, i pracowali nad reformą zakonu. Kapistran puścił się w podróż, i nie tylko klasztory zachęcał do Obserwy w duchu św. Bernardyna, ale urządzał nadto misje dla ludu. Tysiące ludu ciągnęło za nim, aby usłyszeć jego nauki. Gdy przekroczył granicę Włoch, mawiał kazania po łacinie, a kapłan owego kraju tłumaczył je ludowi. Więcej jednakże słuchano Kapistrana niż tłumacza. W Niemczech godził kłótliwych książąt; w Czechach nawracał husytów; na Śląsku i w Polsce klasztory Bernardynów zakładał, i mnóstwo ludu do poprawy życia nakłonił. W r. 1455 zdobyli Turcy Konstantynopol, zajęli Bułgarię i Serbię, i grozili zagładą Węgrom. Wówczas Kapistran z krzyżem w ręku głosił wojnę krzyżową w Austrii i Węgrzech, zebrał wielkie tłumy ludu i prowadził na pomoc królowi Huniademu. Pod Białogrodem (Belgrad) w Serbii przyszło do starcia. Turcy zostali na głowę pobici 1456 r.; i przez czas dłuższy zaniechali napadów na Węgry. Umęczony tą wyprawą zachorował Kapistran w Illak, i zmarł 23 października 1456 r. Papież Aleksander VIII, policzył go w poczet świętych 1690 r.
Punkty do rozmyślania.
Gorliwość jest to cnota, która pobudza nas do pilnego ścisłego i skwapliwego wypełnienia obowiązków naszych względem Boga, jako też obowiązków stanu, w którym pozo stajemy.
Podwójna jest gorliwość 1. w nabożeństwie czyli pobożność, i 2. w pracy. Podwójną gorliwością odznaczał się św. Jan Kapistran, gdyż i pobożnym był, i pracowitym. Pracował nie tylko nad zbawieniem swej duszy, ale i nad zbawieniem dusz bliźnich.
Lenistwo i próżniactwo przeciwnymi są gorliwości; w pośrodku stoi obojętność, którą także Bóg potępia. nie jesteś ani zimnym ani gorącym, jeno letnim, pocznę Cię wyrzucać z ust moich. (Jan Obj.)
Modlitwa
Chwalebny wyznawco Chrystusa, który niczego innego na świecie nie pragnąłeś, jak tylko chwały Bożej i tryumfu Kościoła, uproś nam u Boga tę łaskę abyśmy Cię naśladując, mężnym umysłem znosili wszelkie utrapienia i przeciwności życia. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
Die 28 Martii.
S.Joannis a Capistrano
Confessoris.
Duplex.
Ad Magnif. et Dened. Ant.
O zelátor fídei, persecútor hæreticórum, lumen virtútum, exterminator Turcárum, prædicátor egrégie, doctor populorum, Joánnes fidelíssime órdinis Minórum, esto nobis præsidium e regno beatórum.
Oratio.
Deus, qui Ecclesiam tuam beáti Joánnis méritis et doctrínis mirabíliter sublimásti, et per eum de pérfidis tyrannis in virtúte sanctíssimi nóminis Jesu fideles tuos triumpháre fecisti: præsta quǽsumus; ut de inimícis nostris, ejus intercessióne, prævalentes in terris, pæmiári cum ipso mereámur in coelis. Per eúmdem Dóminum nostrum.
