Chocim 1621 r. był największą operacją obronną w dziejach Rzeczypospolitej Obojga Narodów i największą wojną pozycyjną tamtych czasów w Europie. Królestwo Polskie złamało potęgę imperium Osmańskiego. Wielkie zwycięstwo polskiego oręża pod Chocimiem w 1621r wydarzyło się zaraz po klęsce pod Cecorą (1620 r.), która napełniła Polskę i Europę przerażeniem. Poselstwa wysłane do dworów europejskich nic nie dały – osamotniona Rzeczypospolita obroniła siebie i Chrześcijaństwo własnymi siłami.
Bitwa pod Chocimiem, toczona od 2. IX do 9. X 1621 r., okazała się w dziejach Europy i cywilizacji chrześcijańskiej przełomowym momentem. 400 lat temu potężna armia osmańska stanęła u bram Europy, u granic ówczesnej Polski. Najeźdźcami, wojskami muzułmańskimi dowodził Osman II, sułtan Imperium Osmańskiego, pretendujący do miana kalifa. Z kolei – po stronie Rzeczypospolitej wystąpiły przeciw niemu chorągwie: koronne – pod dowództwem królewicza Władysława Wazy ( który w 1632 r. został wybrany na króla Polski), litewskie – pod dowództwem hetmana wielkiego litewskiego Jana Karola Chodkiewicza i kozackie wojska zaporoskie – pod dowództwem hetmana kozackiego Piotra Konaszewicza-Sahajdacznego.
Wielka Bitwa pod Chocimiem 1621 r. zadecydowała nie tylko o losach Rzeczypospolitej ale też całej chrześcijańskiej Europy. Nawała islamska została skutecznie powstrzymana. Triumf wojsk Rzeczypospolitej odbił się głośnym echem w Europie, podnosząc tym samym Jej prestiż. Potężna, zwycięska Rzeczpospolita została okrzyknięta „przedmurzem chrześcijaństwa” [Antemurale christianitatis]. Na prośbę króla Zygmunta III, Papież Grzegorz XV w 1622 r. brewem Decet Romanum Pontificem, ustanowił 10 października liturgicznym dziękczynieniem za zwycięstwo chocimskie nad Turkami.
Święto dziękczynienia za wiktorię chocimską zniósł pseudo-papież Paweł VI w 1969 r. .. 🙁
Chocim jest powodem do dumy z historii Polski. Pozwala – spojrzeć w chlubną przeszłość Rzeczypospolitej i wspomnieć czasy, kiedy Polska była liczącym się mocarstwem, a słowo Rzeczpospolita było wymawiane z szacunkiem nawet przez wrogów.
