Karol Józef Wojtyła był następnym w kolejce po krótkim (33 dni) panowaniu Jana Pawła I. Przyjął to samo imię, co jego poprzednik i z tego samego powodu.

Jan Paweł I (Albino Luciani) przyjął dwa imiona swoich poprzedników (Jana XXIII i Pawła VI), jakby byli oni jego mentorami aprobującymi katastrofę, która miała miejsce w ciągu ostatnich 20 lat. Co ciekawe, mason Albert Pike zapisał w swojej książce „Morals and Dogma of the Ancient and Accepted Scottish Rite of Freemasonry” dwa imiona świętych – Jana i Pawła. Masoni udają, że Jan Chrzciciel nauczał ezoterycznej doktryny Esseńczyków i faworyzują Pawła za jego sprzeciw wobec Piotra.

Jan Paweł II był skrajnym modernistą, co czyni go syntezą wszystkich heretyków.
Posiadał dwa doktoraty z teologii, co oznacza, że nie był ignorantem w dziedzinie teologii!

Można by dosłownie napisać dużą książkę i zapełnić ją zdjęciami wszystkich rzeczy, które Jan Paweł II zrobił, a które były sprzeczne z chrześcijaństwem. Podany zostanie jedynie bardzo krótki opis tego, dlaczego nie jest on uznawany za prawdziwego papieża. Niektóre rzeczy, które zostaną wspomniane, nie czynią go antypapieżem. Zostały one włączone, aby pokazać, jak zły był.

– W październiku 1962 r. biskup Wojtyła wniósł swój wkład 2 dokumentów Soboru Watykańskiego II, Dekret o wolności religijnej (Dignitatis Humanae) i Konstytucję duszpasterską o Kościele w świecie współczesnym (Gaudium et Spes). Fakt, że uznał herezje Soboru Watykańskiego II, automatycznie wykluczyło go to z przyszłego ubiegania się 0 papiestwo.!

Wojtyła został mianowany kardynałem przez Pawła VI

– Podobnie jak jego bezpośredni poprzednik, „papież” Jan Paweł II zrezygnował z tradycyjnej koronacji papieskiej i zamiast tego otrzymał kościelną inwestyturę z uproszczoną inauguracją papieską 22 października 1978 r.

– Do Kolegium Kardynałów mianował o. Henry’ego de Lubaca, znanego francuskiego księdza heretyckiego i jednego z najbardziej wpływowych i niesławnych teologów modernistycznych na Soborze Watykańskim II.

– Jan Paweł II zachował modernistycznego heretyka, ks. Raymonda Browna, na czele Papieskiej Komisji Biblijnej i ani razu go nie cenzurował. Brown był odpowiedzialny za heretycki New Jerome Biblical Commentary.

– Pod koniec życia dodał 5 nowych dziesiątek do różańca. Najwyraźniej nie uważał, że Dziewica Maryja udoskonaliła formę różańca, jaką mieliśmy przez ostatnie 700 lat. Nazywał swoje nowe dziesiątki tajemnicami światła. Tajemnice te są teraz odmawiane przez katolików Novus Ordo w czwartki zamiast tradycyjnych tajemnic radosnych.

– Uczestniczył w nabożeństwach w kościołach niekatolickich, anglikańskich czy też luterańskich, które łamią surowe prawa Boga i Kościoła.

– Zezwolił także na utworzenie anglikańskiej formy obrządku łacińskiego, która zawiera anglikańską  „Book of Common Prayer”

– 4 października 2003 r. w Watykanie Jan Paweł II ucałował pierścień Rowana Williamsa, przywódcy sekty anglikańskiej. Oznacza to, że Jan Paweł odrzucił nieomylny dokument Leona, który uznał święcenia anglikańskie za nieważne, lub postawił szacunek ludzki ponad Bogiem i Kościołem.

OBRZYDLIWOŚCI Nowej mszy

Są zdjęcia, na których ogląda tancerkę podczas mszy na Światowych Dniach Młodzieży w 2000 r.

Odrzucił słowa Pisma Świętego i pozwolił kobietom przemawiać w kościołach świętych. Są zdjęcia, na których ogląda kobietę z odkrytymi piersiami, pomalowaną i w tubylczym stroju, czytającą Pismo Święte podczas mszy. Później odkryto, że kobieta nie była tubylczynią, lecz studentką udającą afrykańską tubylczynię. (Nagość jest jedną z pierwszych rzeczy, które Adam i Ewa zrozumieli po grzechu pierworodnym. Dzisiaj kultury zagubione w świecie grzechu często są nagie. Skromność jako owoc Ducha Świętego staje się częścią nawrócenia człowieka do Boga i Jego Kościoła. Ta inkulturacja przez Kościół Watykański II albo ignoruje, albo odrzuca ten fakt, ponieważ akceptuje nawrócenie do wiary bez prawdziwego nawrócenia. Jest to wyraźny znak, że nawrócenie do Kościoła Watykańskiego II nie przynosi prawdziwego owocu skromności. Dlatego Ducha Świętego tak naprawdę nie można znaleźć w Kościele Watykańskim II. Przyjdź taki, jaki jesteś, to nowe motto. Nagi, swobodny, ubrany, czysty, brudny, odkryty, po prostu przyjdź i bądź zjednoczony.)

– 7 listopada 1999 r. w New Delhi Jan Paweł II odprawił mszę z udziałem tancerzy hinduskich. Siedzieli za ołtarzem przez resztę nabożeństwa. (Inside the Vatican – Special Issue str. 23)

Jeśli chodzi o dziewczęta ministrantki i akolitki, Kościół mówi nam, że kobiety nie powinny zajmować w kościele ważnego miejsca, zgodnie z Pismem Świętym (1 Tm 2:12; 1 Kor 14:34-5). Kodeks Prawa Kanonicznego z 1917 r. św. Piusa X i Benedykta XV formalnie zakazał kobietom bycia akolitką podczas mszy lub dostępu do ołtarza (kanon 813, nr 2).

Papież Benedykt XIV oświadczył w swojej encyklice z 26 lipca 1755 r.: „Papież Gelazy w swoim dziewiątym liście do biskupów Lukanii potępił złą praktykę, która została wprowadzona, polegającą na tym, że kobiety służyły księdzu podczas celebracji mszy. Ponieważ nadużycie to rozprzestrzeniło się na Greków, Innocenty IV surowo zakazał tego w swoim liście do biskupa Tusculum: „Kobiety nie powinny ośmielać się służyć przy ołtarzu; należy im całkowicie odmówić tej posługi”. My również zakazaliśmy tej praktyki tymi samymi słowami w naszej często powtarzanej konstytucji…” (Encykliki papieskie, tom 1 (1740-1878), s. 64.)

Jednak Jan Paweł II myślał inaczej… mówi, że ministrantki wzbogacają liturgię i nie ma z nimi problemu jako z akolitką.

In dubio, libertas… Święte Oficjum 22 czerwca 1859 r. oświadczyło:

„Komunikacja z heretykami może mieć miejsce albo w potępionej doktrynie, albo w obrzędach i innych znakach wskazujących na przynależność do fałszywej sekty, z towarzyszącym temu zgorszeniem wiernych, którym Kościół zabrania tej komunii, aby wiara nie została utracona lub narażona na niebezpieczeństwo. Stąd św. Jan Ewangelista surowo nakazuje: „jeśli ktoś przychodzi do was i nie przynosi tej (tj. katolickiej) doktryny, nie przyjmujcie go do domu i nie mówcie mu: Witaj! Bo kto mu mówi: Witaj, staje się współuczestnikiem jego złych uczynków”. Jan II, 20. Słowa te wyraźnie sugerują, że wszystko, co wyraża się w powitaniu, jest zakazane, o ile stanowi czynności liturgiczne ustanowione w celu oznaczenia kościelnej jedności. Dlatego czytamy, że Ojcowie Soboru Kartagińskiego uchwalili prawo „przeciwko modlitwie lub śpiewaniu z heretykami”, jak cytuje Benedykt XIV. Dlatego też jest niedozwolone zapraszanie heretyków do chóru podczas nabożeństw, śpiewanie z nimi na zmianę, dawanie im pokoju lub świętych popiołów i innych takich znaków zewnętrznej czci, które są słusznie i rozsądnie uważane za znaki wewnętrznej więzi i zgody. Nie należy tego robić ani w sensie czynnym, mianowicie przez dawanie im takich rzeczy, ani w sensie biernym, przez przyjmowanie od nich w ich nabożeństwach świętych”.

Dekret Świętego Oficjum z 19 czerwca 1889 r., mocno popierany przez papieża Leona XIII, opisuje kult heretyków jako „cultus falsus” (fałszywy kult).

– Jan Paweł II całkowicie odrzucił katolicyzm w tym punkcie.

– Ksiądz Billy Graham powiedział w przedmowie do wydania pamiątkowego magazynu Life z 2005 r. o Janie Pawle II, że Jan Paweł II zaprosił go do wygłoszenia kazań w swoim kościele w Polsce w 1978 r., ale został wezwany na konklawe.

AKTY APOSTAZJI JANA PAWŁA II

Jan Paweł II wypełnił swoje życie całkowitymi aktami apostazji, które same w sobie pozbawiłyby każdego prawdziwego papieża jego urzędu papieskiego.
To, co zobaczysz dalej, jest nie tylko dobrowolne, ale także zatwierdzone, promowane i chwalone przez osobę podającą się za papieża.

– Jan Paweł II koncelebrował z monofizyckim ormiańskim patriarchą Karekinem II w Bazylice Świętego Piotra 11 listopada 2000 r.

– 5 lutego 1986 r. w mieście Chennai (Madras dla zoroastrian) w Indiach, Jan Paweł II wraz z dr Meher Master Moos aktywnie uczestniczył w ceremonii zoroastryjskiej, zapalając świecę, mając na sobie stułę z symbolami religii pogańskiej.

Zoroastryzm, założony przez Zoroastra, który czci słońce i ogień, był religią Babilonii, gdy Hebrajczycy byli jej jeńcami. Kiedy 25 kapłanów czciło słońce wewnątrz Świątyni, Bóg uznał to za obrzydliwość i surowo ukarał Hebrajczyków za udział. (Ezechiela 8:16)

Zoroastryzm oddaje cześć Adarowi, czyli wróżbiarstwu ognia. Ten ogień zawsze płonie na ołtarzu wewnątrz świątyń tej religii.

– Jan Paweł II zaprosił przywódców zorastryzmu do Asyżu we Włoszech, aby modlili się do swojego boga o pokój na świecie w 1986 r. i ponownie w 2002 r. podczas Wydarzeń w Asyżu. Później Benedykt XVI celebrował te wydarzenia i oferował własne Wydarzenia Asyskie w 2011 r

Jednym z największych problemów z nową sektą Vaticanum II jest to, że wierzą, że wszystkie religie, które czczą jednego boga, tak naprawdę czczą jednego prawdziwego Boga.

Jeśli ktoś miałby podążać tą logiką, pogański bóg BAAL Kananejczyków jest tym samym prawdziwym Bogiem katolików, ale fałszywym zrozumieniem Go. RA Egipcjan jest tym samym prawdziwym Bogiem, w którego wierzą katolicy, po prostu mieli fałszywe zrozumienie Go. DAGON Filistynów jest tym samym prawdziwym Bogiem, w którego wierzą katolicy, po prostu mieli fałszywe zrozumienie.

To jest tak śmieszne, a jednak udało im się oszukać miliony ludzi i wmówić im te bzdury.

– Jan Paweł II wziął udział w żydowskim nabożeństwie w żydowskiej synagodze, 13 kwietnia 1986 r.

– Jan Paweł II wziął udział w kilku takich nabożeństwach. Gilbert Levine, żydowski dyrygent muzyczny i przyjaciel Jana Pawła II, został zaproszony do Watykanu, aby uczcić Holokaust. Aby nie urazić Żydów, Watykan zakrył wszystkie krucyfiksy. Levine później ujawnił, że Jan Paweł II powiedział mu, aby był dumny ze swojego żydowskiego dziedzictwa i żył nim w pełni. (Larry King Live, 4/4/1005)

Jezus powiedział: „Kto się mnie zaprze przed ludźmi, tego zaprę się i Ja przed moim Ojcem, który jest w niebie” (Mateusz 10:33, Łukasz 12:9)

– Jan Paweł II modlił się przy Ścianie Płaczu w Jerozolimie.

Ściana Płaczu to wszystko, co pozostało po całkowitym zniszczeniu świątyni w Jerozolimie, jak przepowiedział Nasz Pan. Ściana nie była częścią świątyni. Chrystus mówił o zniszczeniu świątyni jako o karze za to, że nie przyjął Go jako Pana i Mesjasza. Modlitwa Jana Pawła II była przeprosinami dla narodu żydowskiego. Wydaje się, że Jan Paweł II nie zgadzał się z Bożymi drogami, odrzucając sprawiedliwą karę, jaką Bóg wymierzył zbuntowanemu narodowi żydowskiemu. Jan Paweł II wielokrotnie stwierdzał, że Stare Przymierze z Żydami nie zostało odwołane.

– W 1986 roku Dalajlama umieścił posąg Buddy na tabernakulum w kościele św. Franciszka.

Wielu katolików uważa, że ​​wydarzenia w Asyżu były skandaliczne, ale faktem jest, że same w sobie wydarzenia w Asyżu są czymś więcej niż skandalicznym. Są aktami apostazji.

Jan Paweł II zadbał o usunięcie lub zakrycie wszystkich krucyfiksów. Dał każdej fałszywej religii jej własne specjalne pomieszczenie, o które prosiła, takie jak pokój niepoświęcony dla Żydów, w którym Chrystus nie miał udziału, lub pokój z oknami dla Zoroastrian, ponieważ dym ich boga Adar mógł się wydostać. Jan Paweł zapewnił wszystkim poganom i niewiernym specjalne pomieszczenia, aby pomóc im w oddawaniu czci.

To całkowite i obrzydliwe kłamstwo, że istniały ukryte zasady teologiczne, które powstrzymywały Wydarzenia przed byciem heretyckimi. W rzeczywistości były masońskie i nie są poparte żadną katolicką teologią. Ponownie, niektórzy posuwają się nawet do tego, że wykorzystują wypowiedzi św. Tomasza z Akwinu, aby usprawiedliwić te obrzydliwe wydarzenia.

Pismo Święte mówi:

„Albowiem wszyscy bogowie pogan są czarci…” (Psalm 95)

„Ale to, co poganie ofiarują, ofiarują demonom, a nie Bogu. A ja nie chcę, abyście byli towarzyszami demonów” (1 Kor. 10:20)

Wydarzenia w Asyżu są niewypowiedzianymi zbrodniami, ponieważ mówią nam, że masoński Rzym chce, abyśmy byli towarzyszami demonów.

Zauważmy jeszcze raz, że nawet kapłani voodoo zostali zaproszeni przez Rzym do składania ofiar ze zwierząt swoim demonom i zdarzyło się to nie raz, ale dwa razy za Jana Pawła II.

Każdy, kto działał, promował lub bronił tych diabolicznych czynów, nie jest w żaden sposób katolikiem, lecz raczej apostatą.

– Jan Paweł II oświadczył: „Wydarzenie w Asyżu można zatem uważać za widoczną ilustrację, lekcję z faktów, zrozumiałą dla wszystkich katechezę tego, co zakłada i oznacza zaangażowanie ekumeniczne i zaangażowanie w dialog międzyreligijny zalecane i promowane przez Sobór Watykański”. (Jan Paweł II, przemówienie bożonarodzeniowe do kardynałów i kurii z 22 grudnia 1986 r.)

Wydarzenia w Asyżu są dowodem na to, że Jan Paweł II i Benedykt XVI byli apostatami niekatolickimi, co czyni ich antypapieżami. Obaj odrzucają Ewangelię Jezusa Chrystusa i przyjmują ewangelię masonerii (antychrysta).

Papież Pius XI, Ad Salutem (# 27), 20 kwietnia 1930: „…cały przymus i głupota, wszystkie zniewagi i pożądanie, wprowadzone do życia człowieka przez demony poprzez kult fałszywych bogów” (Encykliki papieskie, tom 3 (1903-1939), s. 381.)

Wydarzenia w Asyżu nie były bynajmniej jedynymi wydarzeniami międzyreligijnymi. Było ich znacznie więcej na mniejszą skalę.

Było Pan-Chrześcijańskie Spotkanie.

– 7 listopada 1999 r. Jan Paweł II pochwalił fałszywe religie pogaństwa.

Spotkanie PanChrześcijańskie miało miejsce w centrum placu św. Piotra. Jan Paweł II promował to, czego sam Bóg zabrania.

Jan Paweł II również promował kulturę islamską.

– Jan Paweł II, Orędzie do „Wielkiego Szejka Mohammeda”, 24 lutego 2000 r.: „Islam jest religią. Chrześcijaństwo jest religią. Islam stał się kulturą. Chrześcijaństwo również stało się kulturą… Dziękuję waszemu uniwersytetowi, największemu centrum kultury islamskiej. Dziękuję tym, którzy rozwijają kulturę islamską…” (L’Osservatore Romano, 1 marca 2000 r., s. 5.)

To oszałamiająca uwaga pochodząca od rzekomego papieża. Dziękczynienie tym, którzy rozwijają kulturę islamską? To kultura, która bluźni Najświętszej Trójcy, jednocześnie wprowadzając dosłownie miliard ludzi w błąd, oddalając ich od Ewangelii Jezusa Chrystusa.

Papież Kalikst III: „Przysięgam… wywyższyć prawdziwą Wiarę i wykorzenić diaboliczną sektę zepsutego i niewiernego Mahometa [islamu] na Wschodzie”. Von Pastor, (History of the Popes, II, 346; cytowane przez Warrena H. Carrolla, A History of Christendom, Vol. 3 The Glory of Christendom), Front Royal, VA: Christendom Press, 1993, s. 571.)

– Jan Paweł II 21 marca 2000 r. oświadczył: „Niech święty Jan Chrzciciel chroni islam i cały lud Jordanii…” (L’ Osservatore Romano, 29 marca 2000 r., s. 2.)

To absolutnie oszałamiające stwierdzenie, ponieważ Jan Paweł II nie powiedział po prostu: niech święty Jan chroni lud, ale fałszywą religię, która zaprzecza boskości Chrystusa. TO JEST BLUŹNIERSTWO!

Po Pawle VI i Soborze Watykańskim II na temat islamu i muzułmanów, Jan Paweł II stwierdza:

– Encyklika o troskach społecznych (# 47), 30 grudnia 1987 r.: „… muzułmanie, którzy, tak jak my, wierzą w sprawiedliwego i miłosiernego Boga”. (Encykliki Jana Pawła II, s. 474.)

– Homilia, 13 października 1989 r.: „… wyznawcy islamu, którzy wierzą w tego samego dobrego i sprawiedliwego Boga”. (L’Osservatore Romano, 23 października 1989, s. 12.)

– Homilia, 28 stycznia 1990: „… nasi muzułmańscy bracia i siostry… którzy czczą tak jak my jednego i miłosiernego Boga”. (L’Osservatore Romano, 19 lutego 1990, s. 12.)

– Audiencja generalna, 16 maja 2001: „… wyznawcy islamu, z którymi jesteśmy zjednoczeni przez adorację jednego Boga”. (L’Osservatore Romano, 23 maja 2001, s. 11.)

– Audiencja generalna, 5 maja 1999 r.: „Dziś chciałbym powtórzyć to, co powiedziałem młodym muzułmanom kilka lat temu w Casablance: „Wierzymy w tego samego Boga…”” (L’Osservatore Romano, 12 maja 1999 r., s. 11.)

Obiektywnie rzecz biorąc, absolutnie nie czcimy tego samego Boga. Subiektywnie, nie da się tego stwierdzić.

– Jan Paweł II modlił się z afrykańskimi animistami znanymi jako „szamani”. Stwierdził: „Spotkanie modlitewne w sanktuarium nad jeziorem Togo było szczególnie uderzające. Tam modliłem się po raz pierwszy z animistami” (Modlitwa z afrykańskim animistą 8 sierpnia 1985). L’Osservatore Romano, 26 sierpnia 1985, s. 9.

– W Kotonu w Afryce 4 lutego 1993 roku Jan Paweł II był zabawiany „wywołującym trans” tańcem voodoo przez śpiewające kobiety.

– Jan Paweł II faktycznie promował afrykańską religię voodoo. Podążając śladem Pawła VI, Jan Paweł II w swoim przemówieniu do przedstawicieli voodoo Beninu w Kotonu 4 lutego 1993 r. powiedział im, że ich religia zawiera „ziarno Słowa” (semina verbi), które gdzie indziej wyjaśnił jako „rodzaj wspólnego korzenia soteriologicznego [zbawienia] obecnego we wszystkich religiach”.

– W swojej Adhortacji Apostolskiej Ecclesia in Africa Jan Paweł II powiedział: „Wyznawcy afrykańskiej religii tradycyjnej powinni być zatem traktowani z wielkim szacunkiem i poważaniem, a wszelkie niedokładne i niegrzeczne wypowiedzi powinny być unikane. W tym celu w domach formacyjnych dla księży i ​​zakonników należy prowadzić odpowiednie kursy afrykańskiej religii tradycyjnej”.

Kapłani voodoo postrzegali to jako poparcie dla swojej religii. W artykule N. Adu Kwabena-Essem zatytułowanym „Przeprosiny papieża dla Afrykanów” voodooista napisał: „Religie afrykańskie odnotowały największy wzrost dwa lata temu, kiedy papież Jan Paweł II, podczas wizyty w Beninie, przeprosił za stulecia wyśmiewania afrykańskich wierzeń kulturowych przez świat zachodni. Benin jest ojczyzną voodoo… Kluczowym pytaniem jest, czy „pokuta” papieża zmusi innych do zaczęcia szanowania afrykańskich kultur, w szczególności wiary w afrykańskie religie”.

W 1993 r. L’Osservatore Romano oszacował, że wyznawcy Voodoo w Beninie stanowią 25 procent i wymierają. Ze względu na wizytę Jana Pawła II, Voodoo zyskało oszałamiające 60 procent populacji, zgodnie z raportem Associated Press ze stycznia 1996 r. Teraz Benin świętował odrodzenie voodoo jako oficjalnie uznanej religii.

– Jak Paweł VI, tak Jan Paweł II poparł i pobłogosławił ONZ w 1979 i 1995 r.

Podążając za schematem nieudanej Ligi Narodów, ONZ została ustanowiona jako rząd Człowieka bez Boga z tą samą antychrześcijańską filozofią, co rewolucja francuska i doktryny masońskie, które są sprzeczne z Kościołem katolickim.

– W swoim przemówieniu z 1979 r. JPII pochwalił i powiedział: „Humanistyczna wizja, którą głosiłeś światu, jest również naszą”. (Jan Paweł II, 11/12/79, przemówienie w ONZ)

UWAGA!

– 18 kwietnia 1983 r. w Watykanie odbyło się spotkanie Komisji Trójstronnej.

– Kościół Novus Ordo jest „una cum” Novus Ordo Seclorum.

– Jan Paweł II przyjął B’nai B’rith (Lożę Masońską Nowego Jorku) 22 marca 1982 r.

– 22 marca 1984 r. Jan Paweł II przyjął na prywatnej audiencji przedstawicieli żydowsko-masońskiej organizacji B’nai B’rith. Oświadczył: „Drodzy Przyjaciele: Jestem bardzo szczęśliwy, że mogę was przyjąć w Watykanie… Jesteście ligą B’nai B’rith… jesteście również związani z Komisją ds. Relacji Religijnych z Judaizmem, założoną dziesięć lat temu przez Pawła VI, … I tak jak dwie części Biblii są odrębne i ściśle powiązane, tak samo naród żydowski i Kościół Katolicki… Dziękuję wam jeszcze raz za przybycie tutaj i za wasze zaangażowanie w dialog i cel, który on realizuje. Wyznajmy to przed Bogiem, Ojcem nas wszystkich”. (Catholic Counter-Reformation #1874, s. 509-510.)

– W grudniu 1996 r. Wielka Loża Orientu Włoskiej Masonerii przyznała Janowi Pawłowi II swój największy zaszczyt, Order Galilei, jako wyraz wdzięczności za wysiłki, jakie poczynił na rzecz ideałów masońskich. Przedstawiciel włoskiej masonerii zauważył, że Jan Paweł II zasłużył na ten zaszczyt, ponieważ promował „wartości powszechnej masonerii: braterstwo, szacunek dla godności człowieka i ducha tolerancji, centralne punkty życia prawdziwych masonów”.

-Jan Paweł II zaprzeczył dogmatowi zawartemu w Wyznaniu Apostolskim. Papież św. Pius X pośrednio potępił Jana Pawła II jako modernistę, gdy oświadczył: 62. Główne artykuły Wyznania Apostolskiego nie miały tego samego znaczenia dla chrześcijan najwcześniejszych czasów, co dla chrześcijan naszych czasów. POTĘPIONY jako błąd modernistów, przez papieża św. Piusa X w Lamentabili, 3 lipca 1907 r.

Jan Paweł II odrzucił dogmat o jednym Kościele w wierze, zgodnie z definicją Kościoła.