+++

Dominik del Val urodził się w Saragossie w 1243 roku, syn infantów Sancho del Val, notariusza miasta, i Izabeli Sancho. Jako pobożny ministrant uczestniczył w codziennych nabożeństwach, a także wraz z innymi dziećmi brał udział w chórze katedry w La Seo (Saragossa, Hiszpania).

W środę 31 sierpnia 1250 r. przechodził przez wąskie uliczki żydowskiej dzielnicy Saragossy, gdy nagle Mosé Albayucet, żydowski lichwiarz rzucił się na niego i porwał, by zabrać go do domu jeden z naczelnych rabinów miasta. Tam powiedzieli mu: „Drogie dziecko, nie chcemy cię skrzywdzić, ale jeśli chcesz się stąd wydostać, musisz nadepnąć na tego Chrystusa” „Nigdy tego nie zrobię! To jest mój Bóg. Nie, nie i tysiąc razy nie – odparł stanowczo Dominguito. „Skończmy szybko”, namawiali Żydzi, przynosząc drabinę, młotek i kilka gwoździ, aby ukrzyżować dziecko, a także kładąc koronę z jeżyn na jego blond włosach, aby było większe podobieństwo do Jezusa.

Po dokonaniu zbrodni na niewinnym dziecku, Żydzi starali się, aby ciało zniknęło. Odcięli mu głowę i stopy, które wrzucili do studni, którą mieli w domu, a resztę ciała pochowali nad brzegiem Ebro, bardzo blisko obecnej studni San Lázaro obok Kamiennego Mostu. Tymczasem miasto było zajęte poszukiwaniem zaginionego chłopca, aż pewnego dnia dwaj rybacy, którzy byli nad rzeką, zobaczyli, jak silny promień słońca zstąpił z nieba i zaczął oświetlać konkretny punkt na brzegu. Rybacy poszli tam i zaczęli kopać, aż znaleźli szczątki Dominika. Tajemnica tego, co stało się z chłopcem, została ujawniona, a boski znak wskazał, gdzie znajdowało się jego ciało

Na tym jednak cud się nie skończył. Po raz kolejny niebiańskie wstawiennictwo spowodowało, że wody rzeki Ebro podniosły się nienormalnie jak na tę porę roku i studnie domów w mieście zaczęły się przelewać, a nóżki i główka dziecka wyszły ze studni żydowskiego domu, do którego zostały wrzucone. W końcu tajemnica została wyjaśniona i całe miasto zobaczyło, że to Żydzi są za to odpowiedzialni.

Domingo de Val został kanonizowany 9 lipca 1808 roku przez papieża Piusa VII i ogłoszony patronem infanticos (śpiewających dzieci z katedry w Saragossie), a jego szczątki pochowano w tej samej katedrze, w której był akolitą, we wspaniałej kaplicy jemu poświęconej.